Hoe lang treur je nog?

"Hoe lang treur je nog?"

Zo begint één van de bekendste verhalen uit de Bijbel. Een verhaal van moed, een verhaal van overwinning en voor de meeste mensen ook vooral een verhaal van klein tegen groot. Je raadt het misschien al, dit gaat over het verhaal van David en Goliath. Een prachtig kinderbijbelverhaal, waar wij als 'grote mensen' ook veel van kunnen leren. Misschien goed om het verhaal nog één keer te lezen voor we er dieper in duiken. Je vindt het verhaal in 1 Samuël 16 en 1 Samuël 17.   

Het eerste vers van hoofdstuk 16 begint dus met een vraag. En niet zomaar een vraag. Nee, deze vraag wordt gesteld door God Zelf. Hij vraagt aan de profeet Samuël: "Hoe lang treur je nog?". Of in iets moderner Nederlands: "Hoe lang blijf je nog verdrietig?".

Samuël had namelijk genoeg reden om verdrietig te zijn. Nadat Samuël een aantal jaren zelf leiding had gegeven aan het volk Israël, droeg hij dit over aan zijn twee zonen. Kort gezegd maakten deze 2 boys er een beetje een bende van. Het werd zo erg dat alle oudsten van Israël bij Samuël aanklopten en zeiden: "Geef ons een koning, net als de volken om ons heen." 

Eerst wilde Samuël dit niet, maar nadat hij God hoorde spreken zalfde hij Saul als koning van Israël. Een tijdje ging dit goed, maar al snel werd Saul ongehoorzaam aan God en mocht hij het land niet meer besturen.

Hoe verdrietig. Samuël had het beste met Israël voor, gehoorzaamde God en toch liep het helemaal mis. Herken jij die pijn ook? De pijn van een vervlogen droom? De pijn van een kapotte toekomst? De pijn van een mislukt avontuur? Misschien denk je nog wel meerdere keren per week: 'Het had zo mooi kunnen zijn...'. 

Als dit zo is, geloof ik dat God ook tegen jou wil zeggen: "Hoe lang blijf je nog verdrietig? Vul je hoorn met olie en ga op pad.". Ja, dat is het perfecte medicijn tegen verdriet. Gods vreugdeolie in plaats van jouw rouw. (Zie Jesaja 61:3) God heeft iets nieuws voor je. Een nieuwe droom, een nieuwe opdracht, een nieuwe toekomst. Laat je vullen met Zijn hoop en Zijn vreugde, en ga weer op pad. Ga opnieuw met je heel je hart achter Jezus aan. Investeer in je relatie met God en maak Hem opnieuw de baas van je leven. 

Zo enthousiast als ik dit net schreef, reageert Samuël zeker niet. In vers 2 lees je dat hij zegt: "Hoe kan ik dat doen? Als Saul het hoort, zal hij mij doden." Samuël bedenkt redenen waarom hij God beter niet kan gehoorzamen. Hij is zeker niet de eerste in de Bijbel die dat doet, en ook zeker niet de laatste.   

Maar wat reageert God dan? "Neem een jonge koe mee en zeg: 'Ik ben gekomen om de Heer een offer te brengen.' Nodig Isaï voor het offer[ feest ] uit. Dan zal Ik je laten weten wat je moet doen. Zalf de man die Ik je aanwijs."

Huh? God reageert niet eens op de argumenten van Samuël. Het lijkt alsof God hem niet serieus neemt. Toch geloof ik niet dat dat hier per se aan de hand is. Nee, God neemt Zijn eigen kracht meer serieus dan onze zwaktes. Dus, je mag eerlijk zijn tegen God en je redenen geven waarom je Hem beter niet kunt gehoorzamen. Maar kijk er dan niet van op als God niet eens reageert op deze redenen en gewoon doorgaat met je aansturen en aanvuren. 

Want ja, jouw gehoorzaamheid doet ertoe. Als Samuël was blijven rouwen over Saul, of als hij uiteindelijk niet had durven gehoorzamen, had David Goliath misschien wel nooit verslagen en hadden we het Bijbelboek Psalmen misschien wel nooit gehad. 

We eindigen vandaag met 1 Samuël 16:4: "Samuel deed wat de Heer gezegd had.". En daarmee wil ik ook jou uitdagen: Durf jij (opnieuw) ja te zeggen tegen Gods opdracht? 

Nils

Meld je nu aan voor in Vuur en Vlam, een e-mailserie geschreven door jongeren, speciaal voor jongeren.

* verplicht
    *