Broodnodig

Eten, ik hou er van. Soms zelfs iets te veel helaas. En nog meer helaas is mijn liefde voor sport niet even groot. Dit heeft niet altijd even goede gevolgen, maar dat terzijde. 

Eten is op zichzelf iets goeds. Als je het te lang vergeet, kan je het wel vergeten. Dit is niet alleen in natuurlijke zin zo. Ook geestelijk gezien moeten we genoeg eten. 

Maar wat moeten we, geestelijk gezien, dan eten? Een lekkere biefstuk, medium rare? (Zo zou ik mezelf trouwens ook beschrijven, medium raar.) Of toch lekker hip een vegan cashewnoten salade? Nee, het is saaier en simpeler. De Bijbel moedigt ons aan om brood te eten. Maar dan wel levend brood.

Levend Brood, dat is hoe Jezus zichzelf noemt in Johannes 6:35. Ik vind het wel cool dat Jezus zich niet met iets vergelijkt wat je soms in een restaurant eet, maar juist met iets wat veel mensen elke dag eten. 

Dit 'levende brood' wordt in dit stuk vergeleken met het manna dat de Israëlieten aten in de woestijn. Dat manna mochten ze ook niet bewaren tot de volgende dag. Ze moesten elke dag pakken wat ze die dag nodig hadden.

Dat is ook mijn uitdaging voor jou: Eet elke dag zoveel van Jezus als je die dag nodig hebt. En wat is dan Zijn belofte? Je zult nooit meer honger hebben. En juist daarom wil je morgen weer van Hem eten.

Elke dag Jezus ontmoeten, en van Hem eten. Dat hebben we broodnodig. 

You are my daily bread
You keep me hungry
You keep me fed

Nils van Asselt

Meld je nu aan voor in Vuur en Vlam, een e-mailserie geschreven door jongeren, speciaal voor jongeren.

* verplicht
    *